قویترین قرص شل کننده عضلات
قویترین قرص شل کننده عضلات چیست؟ قویترین قرص شل کننده عضلات یکی از محبوب ترین گزینه ها برای کاهش دردهای عضلانی و رفع تنش های عضلانی است. این قرص ها با خاصیت تسکینی که دارند می توانند در کاهش گرفتگی های عضلانی ناشی از ورزش، استرس یا حتی بیماری های مزمن موثر باشند. در این مقاله، به معرفی بهترین و قویترین قرص های شل کننده عضلات میپردازیم و نکاتی را برای انتخاب بهترین گزینه برای نیازهای شما بیان می کنیم. پس با مقاله قویترین قرص شل کننده عضلات از سایت داروتون(داروخانه آنلاین یزد) همراه شوید تا از شر گرفتگی عضلات راحت شوید.
علت گرفتگی عضلات
گرفتگی عضلات معمولاً زمانی اتفاق می افتد که حرکت های ناگهانی انجام می دهیم یا فعالیت بدنی سنگینی داریم. اما دلایل دیگری هم می توانند باعث این مشکل شوند مثل بالا رفتن سن، اضافه وزن، بیماری هایی مثل دیابت یا ضعف عضلات. این مشکل بیشتر در ورزشکاران بعد از تمرین های شدید دیده می شود که معمولاً به دلیل گرم نکردن بدن قبل از ورزش یا سرد نکردن آن بعد از تمرین است. که این گرفتی با مصرف قرص شل کننده قابل درمان است.
در بعضی موارد، گرفتگی عضلات به کمبود ویتامین های خاص در بدن مربوط است. برای اینکه بدانید کدام ویتامین در بدن شما کم است، بهتر است به پزشک مراجعه کنید و آزمایش بدهید. با این کار می توانید مشکل را به درستی شناسایی و درمان کنید.
انواع درد عضلانی
درد عضلانی به دو شکل مختلف ظاهر می شود:
- اسپاسم: این حالت به گرفتگی ناگهانی عضلات و ماهیچه ها گفته می شود.
- اسپاستیسیته: این نوع گرفتگی دائمی است و باعث سفتی و خشکی عضلات می شود.
بهترین قرص برای شل کننده عضلانی(اسپاسم)
اورفنادرین یکی از داروهای موثر برای کاهش اسپاسم عضلات است. این دارو که به عنوان شل کننده عضلانی شناخته می شود به گروه آنتی کولینرژیک ها تعلق دارد. اورفنادرین با مسدود کردن گیرنده های استیل کولین عمل می کند و بیشتر برای کنترل لرزش های ناشی از بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار می گیرد.
بهترین قرص برای شل کننده عضلانی(اسپاستیسیته)
همان طور که گفتیم، اسپاستیسیتی نوع شدیدتری از گرفتگی عضلات است که برای درمان آن معمولاً از داروهای قوی تر استفاده می شود. در ادامه چند داروی مهم را معرفی می کنیم:
باکلوفن: این قرص به کاهش درد و شل شدن عضلات کمک می کند و عملکرد ماهیچه ها را در افرادی که گرفتگی عضلات دارند، بهتر می کند.
متوکاربامول: اگر دردهای شدید عضلانی یا استخوانی دارید متوکاربامول می تواند درد شما را کم کرده و حس راحتی بیشتری برایتان به ارمغان بیاورد.
تیزانیدین: این دارو برای افرادی که گرفتگی و سفتی طولانی مدت عضلات دارند، مناسب است. تیزانیدین با تأثیر بر اعصاب نخاعی، دردهای عضلانی را کاهش داده و عضلات را در وضعیت بهتری قرار می دهد. البته ممکن است عوارضی مثل مشکلات خواب یا کبدی ایجاد کند.
دانترولن: این دارو به تنظیم و آزادسازی یون کلسیم در بدن کمک می کند و التهاب عضلات اسکلتی را کاهش می دهد. علاوه بر قرص، نوع تزریقی آن نیز موجود است.
انواع شل کننده عضلات
۱. شل‌کننده های عضلانی اسکلتی مرکزی:
این داروها بر محل اتصال عصب و عضله تاثیر می گذارند و مانع انتقال سیگنال های عصبی می شوند که باعث انقباض عضلات می شوند. برخی از این داروها عبارتند از:
- کاریسوپرودول (سوما)
- متوکاربامول (روباکسین)
- سیکلوبنزاپرین (فلکسریل)
۲. شل‌کننده های عضلانی اسکلتی محیطی:
این داروها هم به همان شکل بر اتصال عصب به عضله اثر می‌گذارند و از ارسال سیگنال‌های عصبی که باعث انقباض عضلات می‌شود، جلوگیری می‌کنند. نمونه‌هایی از این داروها عبارتند از:
- دانترولن (دانتریوم)
- باکلوفن (لیورستال)
بهترین قرص های شل کننده عضلات در بدن
۱. قرص شل کننده عضلات کمر:
بنزودیازپین ها که به عنوان آرام بخش شناخته می شوند برای تسکین دردهای ناشی از گرفتگی عضلات کمر بسیار مؤثر هستند. این داروها با اثرگذاری بر انتقال دهنده های عصبی به کاهش اسپاسم کمک می کنند. برخی از نمونه های این داروها عبارتند از:
- کلونازپام
- لورازپام
- آلپرازولام
- کاریزوپرودول
- کلرزوکسازون
- سیکلوبنزاپرین
- متاکسالون
- متوکاربامول
۲. قرص شل کننده عضلات واژن:
داروی اسفنا، یک داروی غیر استروژنی است که به عنوان شل کننده عضلات واژن عمل می کند. این دارو عمدتاً برای زنان یائسه استفاده می شود و می تواند اثرات ناشی از تغییرات واژینال در یائسگی را کاهش دهد. همچنین به کاهش درد هنگام مقاربت جنسی کمک می کند.
۳. قرص شل کننده عضلات مثانه:
داریفناسین یک داروی ضدموسکارینی است که با شل کردن عضلات مثانه، دفعات ادرار مکرر را کاهش داده و نیاز فوری به ادرار را کنترل می کند. این دارو اغلب برای درمان بی اختیاری ادراری تجویز می شود و به کاهش اسپاسم مثانه کمک می کند.
۴. قرص شل کننده عضلات فک:
اگر چه داروهای خاصی برای عضلات فک طراحی نشده اند اما برخی از شل کننده های عمومی عضلات می توانند در این مورد نیز مؤثر باشند. مصرف این قرص ها باید حتما تحت نظر پزشک باشد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- متوکاربامول
- تیزانیدین
- باکلوفن
- دانترولن
۵. قرص شل کننده عضلات دست:
برای شل کردن عضلات دست، برخی داروها که باید با تجویز پزشک مصرف شوند عبارتند از:
- کاریزوپرودول
- سیکلوبنزاپرین
۶. قرص شل کننده عضلات بعد از ورزش:
برای کاهش گرفتگی عضلات بعد از ورزش، داروهای زیر پیشنهاد می شوند:
- ایبوپروفن
- استامینوفن
- فنوبربیتال
- دیازپام (والیوم)
۷. قرص شل کننده عضلات برای دفع سنگ کلیه:
برخی داروهای شل کننده عضلات می توانند به دفع سنگ های کلیوی کمک کنند. این داروها شامل:
- دیازپام (والیوم): کاهش اسپاسم ادراری
- تامسولوسین: گشادکننده مجرای ادراری
- نیفدیپین: شل کننده عضلات مجاری ادراری
طریقه استفاده از قرص شل کننده عضلات
این داروها در انواع مختلف، مانند تزریقی، موضعی یا خوراکی عرضه می شوند و به صورت قرص، کپسول یا شربت قابل استفاده هستند. پزشکان معمولاً درمان را با دوز کم شروع می کنند و به تدریج طی چند هفته دوز را افزایش می دهند. این روش به بدن کمک می کند تا به دارو عادت کند و آن را بهتر تحمل کند. انتخاب نوع دارو بستگی به وضعیت و نیاز خاص هر بیمار دارد.
عوارض انواع داروهای شل کننده عضلات
مصرف دیازپام (والیوم) ممکن است باعث خواب آلودگی، سرگیجه، کاهش تمرکز، اختلال در هماهنگی حرکات، تحریک پذیری یا افسردگی شود. همچنین، استفاده طولانی مدت از این دارو می تواند وابستگی و اعتیاد ایجاد کند.
تامسولوسین ممکن است عوارضی مانند سرگیجه، سردرد، حالت تهوع، یبوست و افت فشار خون به همراه داشته باشد. نیفدیپین نیز می تواند باعث سردرد، سرگیجه، تاری دید، تپش قلب یا تنگی نفس شود.
به دلیل وجود این عوارض، پیش از مصرف هر دارویی بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا از ایمنی و مناسب بودن آن اطمینان حاصل کنید.
استفاده از قرص های شل کننده عضلات در بارداری
حدود نیمی از زنان در دوران بارداری دچار گرفتگی عضلات می شوند. این گرفتگی ها بیشتر در پاها اتفاق می افتد، اما ممکن است در قسمت های دیگر بدن مانند کمر، شکم، دست ها یا پاها نیز احساس شوند. این مشکل در دوران بارداری شایع است و معمولاً جای نگرانی ندارد.
برای کاهش درد در دوران بارداری، قرص استامینوفن بهترین گزینه محسوب می شود. همچنین استفاده از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی بین هفته های ۱۲ تا ۳۰ بارداری بی خطر است. اما باید از مصرف داروهای حاوی مواد افیونی خودداری کنید.
در گذشته از دارویی به نام کینین برای درمان گرفتگی های عضلات در بارداری استفاده می شد. این دارو شدت و دفعات گرفتگی را کاهش می داد، اما به دلیل عوارض زیادی که دارد استفاده از آن توصیه نمی شود.
عوارض کینین شامل مشکلات بینایی، کاهش شنوایی، اختلالات قلبی و مشکلات خطرناک برای جنین است، از جمله نقص در سیستم عصبی مرکزی، اندام ها، صورت و قلب. همچنین ممکن است مشکلات گوارشی یا نارسایی کلیه ایجاد کند.
به همین دلیل، سازمان های پزشکی استفاده از کینین در دوران بارداری را ممنوع کرده اند و توصیه می شود قبل از مصرف هر دارویی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
جمع بندی
گرفتگی عضلات مشکلی رایج است که می تواند به دلایل مختلفی از جمله فعالیت های سنگین، کمبود ویتامین ها یا بیماری های خاص رخ دهد. برای درمان این وضعیت داروهای شل کننده عضلانی مؤثری وجود دارند که بسته به نوع و شدت گرفتگی تجویز می شوند. با این حال مصرف این داروها باید تحت نظر پزشک انجام شود، زیرا ممکن است عوارض جانبی داشته باشند. این عوارض در دوران بارداری بیشتر است که به همین علت نیاز به دقت و مشورت با پزشک به وجود می آید تا هم سلامت مادر و هم جنین حفظ شود.